Chcesz zatrudnić pracownika na umowę o pracę? Sprawdź, ile to kosztuje! Wypłata wynagrodzenia to nie wszystko. Pracodawca, który chce zatrudnić kogoś na umowę o pracę, musi się liczyć z dodatkowymi wydatkami. Chcesz się dowiedzieć, ile to kosztuje? Przeczytaj ten artykuł.
Na początek warto sobie uświadomić, że na koszty, jakie ponosi pracodawca, składa się nie tylko pensja pracownika. Do tego dochodzi także szereg innych wydatków. Ich rodzaj i wysokość różnią się w zależności od formy zatrudnienia. Tu jednak skupimy się na tym, jak to wygląda w przypadku umowy o pracę.
Z czym musi się liczyć pracodawca?
Podpisanie z pracownikiem umowy o pracę wiąże się z nie tylko z wypłatą pensji, ale i opłacaniem składek ZUS. Do kosztów pracodawcy możemy zaliczyć przede wszystkim ubezpieczenia: emerytalne, rentowe i wypadkowe, a także Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
Podczas analizy kosztów pracodawca powinien również wziąć pod uwagę konieczność zrekompensowania pracownikowi ewentualnych nadgodzin (w formie dodatku albo czasu wolnego), udzielenia płatnego urlopu wypoczynkowego, a w wyjątkowych przypadkach (zgodnie z art. 81 Kodeksu Pracy) zapewnienia wynagrodzenia także w tych okresach, w których pracownik nie wykonuje pracy, ale dzieje się tak nie z jego winy (na przykład w okresie przestoju linii produkcyjnej).
Ponadto pracodawca musi pamiętać o obowiązku przeprowadzenia szkoleń BHP i zapłacenia za wykonanie badań lekarskich (wstępnych, okresowych i kontrolnych). Musi się również liczyć z koniecznością wypłaty wynagrodzenia chorobowego oraz prowadzić i przechowywać dokumentację pracowniczą (w tym kartę ewidencji czasu pracy).
Wypłata „na rękę” a koszty pracodawcy
Przy analizie budżetu pod kątem zatrudnienia pracowników, należy wziąć pod uwagę także kwestię wysokości samego wynagrodzenia. Łączny koszt zatrudnienia pracownika na etacie przewyższa bowiem pensję, która trafia na jego konto.
Przykładowo, jeśli w umowie o pracę kwota wynagrodzenia została ustalona na poziomie 3 500 złotych brutto, to „na rękę” pracownik otrzyma około 2 702 złotych, za to pracodawcę będzie to kosztowało blisko 4 217 złotych. W tym przypadku łączne składki na ubezpieczenie społeczne wynoszą więc około 717 złotych.
Koszty uzyskania przychodu
Część świadczeń, które pracodawca wypłaca na rzecz każdego swojego pracownika, można odliczyć. Podlegają temu wynagrodzenia (zarówno za świadczoną pracę, jak i za nadliczbowe godziny oraz za pracę w nocy), obowiązkowe badania lekarskie, a częściowo także składki na ubezpieczenia społeczne.
Do tego dochodzą innego typu wydatki – takie, jak na przykład na odzież ochronną i roboczą, na zakup okularów korygujących wzrok, na organizację imprez integracyjnych czy okolicznościowych, jak i na utworzenie oraz prowadzenie na przykład zakładowego żłobka.
Ponadto przepisy pozwalają odliczyć nagrody dla pracowników, diety związane ze służbowymi podróżami, opłacenie pracownikom zajęć sportowych oraz ich dokształcanie.
Na początek warto sobie uświadomić, że na koszty, jakie ponosi pracodawca, składa się nie tylko pensja pracownika. Do tego dochodzi także szereg innych wydatków. Ich rodzaj i wysokość różnią się w zależności od formy zatrudnienia. Tu jednak skupimy się na tym, jak to wygląda w przypadku umowy o pracę.
Z czym musi się liczyć pracodawca?
Podpisanie z pracownikiem umowy o pracę wiąże się z nie tylko z wypłatą pensji, ale i opłacaniem składek ZUS. Do kosztów pracodawcy możemy zaliczyć przede wszystkim ubezpieczenia: emerytalne, rentowe i wypadkowe, a także Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
Podczas analizy kosztów pracodawca powinien również wziąć pod uwagę konieczność zrekompensowania pracownikowi ewentualnych nadgodzin (w formie dodatku albo czasu wolnego), udzielenia płatnego urlopu wypoczynkowego, a w wyjątkowych przypadkach (zgodnie z art. 81 Kodeksu Pracy) zapewnienia wynagrodzenia także w tych okresach, w których pracownik nie wykonuje pracy, ale dzieje się tak nie z jego winy (na przykład w okresie przestoju linii produkcyjnej).
Ponadto pracodawca musi pamiętać o obowiązku przeprowadzenia szkoleń BHP i zapłacenia za wykonanie badań lekarskich (wstępnych, okresowych i kontrolnych). Musi się również liczyć z koniecznością wypłaty wynagrodzenia chorobowego oraz prowadzić i przechowywać dokumentację pracowniczą (w tym kartę ewidencji czasu pracy).
Wypłata „na rękę” a koszty pracodawcy
Przy analizie budżetu pod kątem zatrudnienia pracowników, należy wziąć pod uwagę także kwestię wysokości samego wynagrodzenia. Łączny koszt zatrudnienia pracownika na etacie przewyższa bowiem pensję, która trafia na jego konto.
Przykładowo, jeśli w umowie o pracę kwota wynagrodzenia została ustalona na poziomie 3 500 złotych brutto, to „na rękę” pracownik otrzyma około 2 702 złotych, za to pracodawcę będzie to kosztowało blisko 4 217 złotych. W tym przypadku łączne składki na ubezpieczenie społeczne wynoszą więc około 717 złotych.
Koszty uzyskania przychodu
Część świadczeń, które pracodawca wypłaca na rzecz każdego swojego pracownika, można odliczyć. Podlegają temu wynagrodzenia (zarówno za świadczoną pracę, jak i za nadliczbowe godziny oraz za pracę w nocy), obowiązkowe badania lekarskie, a częściowo także składki na ubezpieczenia społeczne.
Do tego dochodzą innego typu wydatki – takie, jak na przykład na odzież ochronną i roboczą, na zakup okularów korygujących wzrok, na organizację imprez integracyjnych czy okolicznościowych, jak i na utworzenie oraz prowadzenie na przykład zakładowego żłobka.
Ponadto przepisy pozwalają odliczyć nagrody dla pracowników, diety związane ze służbowymi podróżami, opłacenie pracownikom zajęć sportowych oraz ich dokształcanie.
