Zwolnienie dyscyplinarne to w praktyce wręczenie pracownikowi oświadczenia, informującego o rozwiązaniu umowy bez wypowiedzenia z jego winy. To podstawa do natychmiastowego zerwania takiej współpracy. W jakich sytuacjach mamy z nią do czynienia? Kiedy pracodawca ma na to czas? W jakiej formie wystawiana jest "dyscyplinarka"? Odpowiedź znajdziesz poniżej.
Zwolnienie dyscyplinarne to rozwiązanie natychmiastowe. Sprowadza się do oświadczenia woli jednej ze stron stosunku pracy, zmierzające do jego rozwiązania wtedy, kiedy tylko dotrze do adresata w sposób, pozwalający się z nim zapoznać. Przepisy jasno określają, w jakich sytuacjach możliwe jest zwolnienie dyscyplinarne.
Termin, w którym pracodawca może zwolnić pracownika dyscyplinarnie, jest ściśle określony w przepisach. Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika nie może nastąpić po upływie 1 miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości na temat okoliczności, która uzasadnia rozwiązanie umowy. Innymi słowy: pracodawca ma miesiąc na wręczenie pracownikowi tzw. oświadczenia woli - licząc od momentu, w którym dowiedział się on o okolicznościach, uzasadniających niezwłoczne rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia z winy pracownika.
W praktyce takie oświadczenie woli o rozwiązaniu umowy o pracę powinno mieć formę pisemną. Musi też spełniać niezbędne wymogi formalne. Należy tu zamieścić przyczynę zwolnienia dyscyplinarnego oraz pouczenie dla pracownika o jego prawie do złożenia odwołania do sądu pracy.
Zwolnienie dyscyplinarne - co może być jego przyczyną?
Zwolnienie dyscyplinarne to rozwiązanie natychmiastowe. Sprowadza się do oświadczenia woli jednej ze stron stosunku pracy, zmierzające do jego rozwiązania wtedy, kiedy tylko dotrze do adresata w sposób, pozwalający się z nim zapoznać. Przepisy jasno określają, w jakich sytuacjach możliwe jest zwolnienie dyscyplinarne.
- Po pierwsze, kiedy pracownik dopuścił się ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych. Pod hasłem "ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych" kryją się trzy kwestie: bezprawność zachowania pracownika, naruszenie albo zagrożenie interesów pracodawcy oraz zawinienie obejmujące zarówno winę umyślną, jak i rażące niedbalstwo.
- Po drugie, do zwolnienia dyscyplinarnego może dojść wtedy, kiedy pracownik popełnił w czasie trwania umowy o pracę przestępstwo, uniemożliwiające dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku. Mówimy tu zarówno o przestępstwach powszechnych, jak i skarbowych, popełnionych w czasie trwania umowy o pracę. Co ważne, nie włączamy tu wykroczeń i przestępstw, jakie pracownik popełnił w przeszłości. I jeszcze jedna ważna kwestia: przestępstwo stanowiące powód do zwolnienia dyscyplinarnego musi być albo oczywiste (np. kiedy doszło do przyłapania na gorącym uczynku), albo stwierdzone prawomocnym wyrokiem.
- Po trzecie, przyczyną zwolnienia dyscyplinarnego może być sytuacja, w której pracownik utracił uprawnienia z własnej winy - te uprawnienia, które są niezbędne do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku. W praktyce: takim uprawnieniem może być na przykład prawo jazdy, które pracownik-kierowca utracił w wyniku zbyt szybkiej jazdy samochodem.
Kiedy możliwe jest zwolnienie dyscyplinarne?
Termin, w którym pracodawca może zwolnić pracownika dyscyplinarnie, jest ściśle określony w przepisach. Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika nie może nastąpić po upływie 1 miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości na temat okoliczności, która uzasadnia rozwiązanie umowy. Innymi słowy: pracodawca ma miesiąc na wręczenie pracownikowi tzw. oświadczenia woli - licząc od momentu, w którym dowiedział się on o okolicznościach, uzasadniających niezwłoczne rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia z winy pracownika.
Zwolnienie dyscyplinarne - jaką ma formę?
W praktyce takie oświadczenie woli o rozwiązaniu umowy o pracę powinno mieć formę pisemną. Musi też spełniać niezbędne wymogi formalne. Należy tu zamieścić przyczynę zwolnienia dyscyplinarnego oraz pouczenie dla pracownika o jego prawie do złożenia odwołania do sądu pracy.
