Od początku 2021 roku wszystkie wprowadzane na krajowy rynek napoje, które zawierają substancje o właściwościach słodzących, kofeinę albo taurynę, są dodatkowo opodatkowane. Z jakimi wiąże się to opłatami? Odpowiedź znajdziesz poniżej.
Substancje słodzące, o których mowa, to przede wszystkim cukry będące monosacharydami lub disacharydami, środki spożywcze, które je zawierają, a także wszelkie substancje słodzące. Szczegóły dotyczące podatku cukrowego, są zawarte w rozdziale 3a ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym.
Podatek cukrowy – po co został wprowadzony?
Wprowadzenie opłaty cukrowej Ministerstwo Zdrowia uzasadniło koniecznością zachęcenia producentów do zmniejszenia ilości substancji słodzących, dodawanych do napojów. Konsumentów miało to zaś nakłonić do decydowania się na zdrowsze produkty.
Podatek cukrowy – z jakimi opłatami się to wiąże?
Na wysokość opłaty cukrowej składa się kilka elementów. Wszystkie podajemy poniżej w przeliczeniu na litr napoju. Za każdą zawartość cukrów w ilości równej lub mniejszej, niż 5 g w 100 ml napoju albo za zawartość w jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji słodzącej, należy zapłacić 0,50 zł. Kolejne 0,05 zł to opłata za każdy gram cukrów powyżej 5 g w 100 ml napoju. Co więcej, następne 0,10 zł to opłata w przypadku dodatku kofeiny lub tauryny. Maksymalnie podatek cukrowy (w przeliczeniu na 1 litr napoju) wynosi 1,2 zł.
Na co idzie opłata cukrowa?
96,5 procent podatku cukrowego stanowi przychód Narodowego Funduszu Zdrowia. Pozostałe 3,5 procent to dochód budżetu państwa. W przypadku Narodowego Funduszu Zdrowia opłata ta ma być przeznaczona na działania edukacyjne i profilaktyczne, a także na opiekę zdrowotną związaną przede wszystkim z nadwagą oraz otyłością.
Kogo dotyczy obowiązek zapłaty opłaty cukrowej?
Obowiązek uiszczenia podatku cukrowego ciąży na podmiotach, które sprzedają napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzą sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju. Ponadto obowiązek ten ciąży na zamawiającym – dzieje się tak wtedy, kiedy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta i zamawiającego.
Podatek cukrowy – co jest zwolnione z opłat?
Z podatku cukrowego zwolnione są napoje, które są wyrobami medycznymi, suplementami diety, żywnością specjalnego przeznaczenia medycznego, preparatami do początkowego żywienia niemowląt, preparatami do dalszego żywienia niemowląt czy wyrobami akcyzowymi. Dotyczy to także napojów, w których masowy udział soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej, niż 20 procent składu oraz zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju. Podatek cukrowy nie obejmuje również napojów będących roztworami węglowodanowo-elektrolitowymi, w których zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju, a także napojów, będących wyrobami, w których na pierwszym miejscu w wykazie składników znajduje się mleko albo jego przetwory.
Substancje słodzące, o których mowa, to przede wszystkim cukry będące monosacharydami lub disacharydami, środki spożywcze, które je zawierają, a także wszelkie substancje słodzące. Szczegóły dotyczące podatku cukrowego, są zawarte w rozdziale 3a ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym.
Podatek cukrowy – po co został wprowadzony?
Wprowadzenie opłaty cukrowej Ministerstwo Zdrowia uzasadniło koniecznością zachęcenia producentów do zmniejszenia ilości substancji słodzących, dodawanych do napojów. Konsumentów miało to zaś nakłonić do decydowania się na zdrowsze produkty.
Podatek cukrowy – z jakimi opłatami się to wiąże?
Na wysokość opłaty cukrowej składa się kilka elementów. Wszystkie podajemy poniżej w przeliczeniu na litr napoju. Za każdą zawartość cukrów w ilości równej lub mniejszej, niż 5 g w 100 ml napoju albo za zawartość w jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji słodzącej, należy zapłacić 0,50 zł. Kolejne 0,05 zł to opłata za każdy gram cukrów powyżej 5 g w 100 ml napoju. Co więcej, następne 0,10 zł to opłata w przypadku dodatku kofeiny lub tauryny. Maksymalnie podatek cukrowy (w przeliczeniu na 1 litr napoju) wynosi 1,2 zł.
Na co idzie opłata cukrowa?
96,5 procent podatku cukrowego stanowi przychód Narodowego Funduszu Zdrowia. Pozostałe 3,5 procent to dochód budżetu państwa. W przypadku Narodowego Funduszu Zdrowia opłata ta ma być przeznaczona na działania edukacyjne i profilaktyczne, a także na opiekę zdrowotną związaną przede wszystkim z nadwagą oraz otyłością.
Kogo dotyczy obowiązek zapłaty opłaty cukrowej?
Obowiązek uiszczenia podatku cukrowego ciąży na podmiotach, które sprzedają napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzą sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju. Ponadto obowiązek ten ciąży na zamawiającym – dzieje się tak wtedy, kiedy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta i zamawiającego.
Podatek cukrowy – co jest zwolnione z opłat?
Z podatku cukrowego zwolnione są napoje, które są wyrobami medycznymi, suplementami diety, żywnością specjalnego przeznaczenia medycznego, preparatami do początkowego żywienia niemowląt, preparatami do dalszego żywienia niemowląt czy wyrobami akcyzowymi. Dotyczy to także napojów, w których masowy udział soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej, niż 20 procent składu oraz zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju. Podatek cukrowy nie obejmuje również napojów będących roztworami węglowodanowo-elektrolitowymi, w których zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju, a także napojów, będących wyrobami, w których na pierwszym miejscu w wykazie składników znajduje się mleko albo jego przetwory.
